Urodziłem się w 1978 roku w Łodzi. Po nieco burzliwych czasach licealnych ukończyłem Informatykę na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Łódzkiego, aby dziś, na co dzień zarządzać projektami i zespołami programistów, testerów, architektów czy kierowników projektów. Odskocznię od wyzwań zawodowych zawsze stanowiła rodzina, czasem sport czy film. No i oczywiście dobra książka, do której uciakałem, głównie jednak jako czytelnik. Od niedawna jednak odkryłem, że literaturę nie tylko można konsumować, ale również tworzyć, a zanurzenie się w zbudowanym przez siebie świecie daje nawet większą frajdę i satysfakcję, aniżeli jedynie eksplorowanie owoców czyjejś wyobraźni.
W ten sposób powstała książka Kontroler - mój debiut literacki. Opowieść dziejąca się w niedalekiej przyszłości, jednak mocno osadzona w realizmie zarówno wydarzeń, jak i świata, dla której wątek science-fiction jest jedynie tłem dla wzajemnych relacji pomiędzy ludźmi, krajami czy rządami.
Moja najnowsza powieść, Banita to rozwinięcie wątków, jakie rozpocząłem w Kontrolerze. To również głębsze spojrzenie na wzajemne stosunki pomiędzy nami samymi - zwłaszcza w kontekście zagrożenia, jakie niosą za sobą Istoty Świata Centralnego.
– Sądzisz, że go przekonaliśmy? – spytał cicho Bohr, lekko wskazując głową mężczyznę pod drzewami.
Einstein zwrócił wzrok we wskazanym kierunku i zasępił się nieco.
– Jeśli nie, dowiemy się o tym dość szybko… – odpowiedział równie cicho.
Naukowcy spojrzeli po sobie i skierowali się ku drzwiom Instytutu Fizyki i Chemii.
– Ogłosić alarm bojowy dla całej grupy. Z mostka przemówimy do załogi – wydał rozkaz Jang i wraz z pułkownikiem Ginu opuścili pomieszczenie komunikacyjne, szybkim krokiem kierując się ku punktowi dowodzenia.
Zdążyli przejść zaledwie kilka metrów, gdy na całym okręcie, a po chwili również na towarzyszących mu jednostkach osłony rozległy się syreny, stawiając na baczność wszystkich członków załogi.
Niebiesko-różowe światło stanowiące epicentrum świetlistej kuli zaczęło lekko pulsować. W rytm tego pulsowania dookoła pojawiły się niewielkie świetlne punkty, które ze zwiększającą się prędkością wirowały wokół osi obiektu. Było ich coraz więcej, a kształt, jaki tworzyły, zaczął przybierać ludzką postać. Gdy zataczane okręgi stały się już na tyle szybkie, że dla ludzkiego oka stanowiłyby linie, i przesłoniły całkowicie znajdującą się w środku niebiesko-różową iskrę, intensywność emitowanego światła zaczęła się powoli zmniejszać.
– Fakt istnienia innych aniżeli pański światów może stanowić również wytłumaczenie pańskich obserwacji i wyników doświadczeń – odpowiedział Kontroler – jeśli światy te byłyby w naturalny sposób „zagięte”, używając ponownie uproszczenia w zakresie ich istnienia w przestrzeni trójwymiarowej. Gdyby przeniósł się pan do świata niższego względem pańskiego, czyli takiego, który byłby opasany przez pański świat, przebył określony odcinek w tamtym świecie, a następnie wrócił do swojego, odcinek przebyty w tamtym świecie odpowiadałby większemu odcinkowi w świecie wyższym, czyli pańskim. Czy efekt, który pan uzyskał, prowadząc swoje eksperymenty, nie byłby zbieżny z taką teorią?
Naukowiec zamilkł na chwilę, po czym podjął:
– Naszym celem nie była podróż na jakimkolwiek dystansie, a wykorzystanie dylatacji czasowej, pojawiającej się podczas takiego transferu, w celu „wydłużenia” czasu biegnącego na pokładzie statku względem lokalnego, ziemskiego czasu. Niestety, nie oznacza to, że możemy ignorować problem poprawnego wyznaczenia punktu powrotu.
– Co pan ma na myśli? – przerwał mu pułkownik. – Przecież jak pan powiedział, nie przenosimy się w przestrzeni. Nasz statek ma wylądować dokładnie w tym samym miejscu, z którego wystartował, czyli koordynaty powrotu pozostają niezmienione.
– Tylko względem naszej planety – odparł Yun. – Ziemia nie jest jednak bezwzględnym układem odniesienia dla naszego wszechświata. Porusza się ruchem obrotowym wokół własnej osi, ruchem obiegowym wokół Słońca, natomiast cały Układ Słoneczny wykonuje ruch obiegowy względem centrum galaktyki. Wreszcie sama galaktyka jest w ciągłym ruchu względem jakiegoś centrum naszego wszechświata. To powoduje, że miejsce, w którym znajdujemy się obecnie, jest oddalone od miejsca, w którym byliśmy trzy godziny temu, o setki tysięcy kilometrów.
Z kieszeni kamizelki taktycznej wyjął niewielki emiter ultrasonograficzny i postawił obok siebie na trójnogu. Skierował go w stronę zabudowań i włączył, a następnie spojrzał w okular celownika karabinu. Pojawił się w nim niewielki holograficzny obraz, a gdy urządzenie wysłało niesłyszalne dla ludzkiego ucha fale dźwiękowe, wizjer zajaśniał słabym światłem. Część z fal odbiła się od ścian, jednak część, o innej częstotliwości, przez nie przeniknęła i dała żołnierzowi schematyczny obraz wnętrza. Niewielki komputer asystujący natychmiast oznaczył dwunastu żołnierzy znajdujących się w środku.
Nagle obcy odczuł skupioną na sobie wiązkę światła. Niewidoczna dla ludzkiego oka, została natychmiast zarejestrowana przez zewnętrzną, światłoczułą powłokę istoty. Miała charakter wywołania – Starszy natychmiast zrozumiał, że w pomieszczeniu był jeszcze jeden przedstawiciel Świata Centralnego.
Zaskoczony odwrócił się w stronę, skąd padał promień, aby oczy, które stanowiły jedyne uzewnętrznienie jego prawdziwego, energetycznego wnętrza, mogły zlokalizować nadawcę. Bo kim był ów nieznajomy, Starszy wiedział już w momencie, gdy cienki, skondensowany niczym laser słup światła w niego uderzył. Teraz, patrząc na niego, mógł odpowiedzieć swoją częstotliwością.
– Violet Czternasty – popłynął bezgłośny komunikat.
Mamy towarzystwo – rzucił agent i zlustrował teren za oknem. Zdążyli się już oddalić od miasta, toteż jechali na otwartej jasnoszarej przestrzeni, przeciętej jedynie nitką autostrady. Tuż nad linią horyzontu pojawiły się trzy niewielkie punkciki, które w zastraszającym tempie powiększały się. Minęła niecała minuta, gdy można było już rozpoznać zbliżające się statki powietrzne – dwa śmigłowce szturmowe AH-1F Cobra i jeden transportowy Mi-8TW. Helikoptery na chwilę zostały w tyle, aby zaraz zbliżyć się do pędzącego konwoju. Zielone koła z białym środkiem jednoznacznie świadczyły o przynależności maszyn do pakistańskich sił powietrznych.
Śmigłowiec transportowy wraz z jedną z Kobr przeleciał z hukiem rotorów nad samochodami, trzeci szturmowiec zrównał lot ze środkowym wozem, obniżył pułap i lekko pochylił się na lewo, prezentując w pełnej krasie podwieszone pod pylony uzbrojenie.
– Mają nas przechwycić – rzucił agent, a po chwili wydał polecenie kierowcy: – Zmień cel na punkt przejęcia Beta.
Ziemię odwiedzają przybysze z innego świata - potężni, wydawałoby się, że mający nad nami przewagę w każdej dziedzinie. Czy jednak na pewno? Czy ich całkowicie logiczne umysły są w stanie nas pokonać? Czy możemy temu zapobiec, ale przede wszystkim - czy potrafimy, pomimo naszych emocji i wzajemnych animozji, zjednoczyć się i przetrwać?
Wielowątkowa opowieść o ludziach, którzy nie zawsze potrafią współpracować, o państwach, których wrogość wobec siebie nawzajem nie ginie, nawet w obliczu zagrożenia, o manipulacji, wielopoziomowych planach i intrygach - czasem tworzonych przez nas samych, a czasem inspirowanych z zewnątrz. Wreszcie, o naszej unikalnej cesze - umiejętności odczuwania i emocjach, które nie zawsze działają na naszą korzyść.
Shandong jest rozwinięciem obecnie używanego lotniskowca Liaoning (na zdjęciu), opartym na założeniach rosyjskiego, nieukończonego, ciężkego krążownika lotniczego Wariag (eks-Riga) projektu 1143.6 (bardziej znanego jako Admirał Kuzniecow). Napędzany podobnie jak pierwszy chiński okręt turbinami parowymi, wyposażony w nowocześniejsze systemy elektroniczne jest większy, dzięki czemu może na nim stacjonowac do 36 samolotów bojowych J-15.
W powieści KONTROLER grupa uderzeniowa tego lotniskowca dokonuje ataku lotniczego na rosyjską stację badawczą. Czy ten akt będzie zarzewiem wojny pomiędzy mocarstwami jądrowymi jakimi są Federacja Rosyjska i Chińska Repblika Ludowa?
Shandong jest rozwinięciem obecnie używanego lotniskowca Liaoning (na zdjęciu), opartym na założeniach rosyjskiego, nieukończonego, ciężkego krążownika lotniczego Wariag (eks-Riga) projektu 1143.6 (bardziej znanego jako Admirał Kuzniecow). Napędzany podobnie jak pierwszy chiński okręt turbinami parowymi, wyposażony w nowocześniejsze systemy elektroniczne jest większy, dzięki czemu może na nim stacjonowac do 36 samolotów bojowych J-15.
W powieści KONTROLER grupa uderzeniowa tego lotniskowca dokonuje ataku lotniczego na rosyjską stację badawczą. Czy ten akt będzie zarzewiem wojny pomiędzy mocarstwami jądrowymi jakimi są Federacja Rosyjska i Chińska Repblika Ludowa?
Dolina na widocznej stronie Księżyca (koordynaty: 20 stopni północ, 31 stopni wschód), będąca miejscem lądowania misji Apollo 17 w grudniu 1972. Misja ta była jednocześnie ostatnią dotychczas misją załogową na ziemskiego satelitę.
W dziejącej sie w roku 2027 powieści KONTROLER w miejscu tym zbudowano wielonarodową bazę księżycową Luna, której sponsorami były Europejska Agencja Kosmiczna (ESA - European Space Agency) i Amerykańska Narodowa Agencja Kosmiczna (NASA - National Aeronautics and Space Administration). Stacja, podzielona na sektory Unii Europejskiej i USA stanowi jednocześnie terytorium tych krajów posiadających własnych ambasadorów na Księzycu.
Dolina na widocznej stronie Księżyca (koordynaty: 20 stopni północ, 31 stopni wschód), będąca miejscem lądowania misji Apollo 17 w grudniu 1972. Misja ta była jednocześnie ostatnią dotychczas misją załogową na ziemskiego satelitę.
W dziejącej sie w roku 2027 powieści KONTROLER w miejscu tym zbudowano wielonarodową bazę księżycową Luna, której sponsorami były Europejska Agencja Kosmiczna (ESA - European Space Agency) i Amerykańska Narodowa Agencja Kosmiczna (NASA - National Aeronautics and Space Administration). Stacja, podzielona na sektory Unii Europejskiej i USA stanowi jednocześnie terytorium tych krajów posiadających własnych ambasadorów na Księzycu.
Niewielka miejscowość, około 60 km na północny wschód od Auckland, położona nad zatoką Port Jackson. Obfitująca w punkty widokowe oraz plaże okolica stanowi miejsce odpoczynku zarówno dla Nowozelandczyków, jak i gości z całego świata
W powieści BANITA w tym malowniczym miejscu umiejscowiony jest eksluzywny hotel, w którym spotykają się przywódcy światowych mocarstw na podpisanie traktatu kończącego konflikt. Czy jednak międzynarodowe siły zapewniające bezpieczeństwo okażą się wystarczające?
Niewielka miejscowość, około 60 km na północny wschód od Auckland, położona nad zatoką Port Jackson. Obfitująca w punkty widokowe oraz plaże okolica stanowi miejsce odpoczynku zarówno dla Nowozelandczyków, jak i gości z całego świata
W powieści BANITA w tym malowniczym miejscu umiejscowiony jest eksluzywny hotel, w którym spotykają się przywódcy światowych mocarstw na podpisanie traktatu kończącego konflikt. Czy jednak międzynarodowe siły zapewniające bezpieczeństwo okażą się wystarczające?
Znajdujące się w południowej części Półwyspu Kamczackiego jezioro Nałyczewo jest częścia utworzonego w 1995 roku parku naturalnego o tej samej nazwie. Na terenie samego parku występują wulkany Avachinsky, Koryaksky, Dzenzur, Kolzesku, Zhupanovsky oraz kilka gór: Kekhui, Vershinskaya oraz Kupol. Teren jest trudno dostępny - głównym środkiem transportu obecnie wykorzystywanego przez turystów zwiedzających te dziewicze terytoria jest śmigłowiec.
W powieści KONTROLER na brzegu jeziora usytuowano rosyjską stację badawczą, prowadząca prace nad nowym rodzajem broni wykorzystującym pociski energetyczne. Pilnie strzeżona stacja zarządzana jest przez doktora Michaiła Aleksandrowicza Rozjakowa (ur. 1969) z Wydziału Fizyki Uniwersytetu Moskiewskiego.
Znajdujące się w południowej części Półwyspu Kamczackiego jezioro Nałyczewo jest częścia utworzonego w 1995 roku parku naturalnego o tej samej nazwie. Na terenie samego parku występują wulkany Avachinsky, Koryaksky, Dzenzur, Kolzesku, Zhupanovsky oraz kilka gór: Kekhui, Vershinskaya oraz Kupol. Teren jest trudno dostępny - głównym środkiem transportu obecnie wykorzystywanego przez turystów zwiedzających te dziewicze terytoria jest śmigłowiec.
W powieści KONTROLER na brzegu jeziora usytuowano rosyjską stację badawczą, prowadząca prace nad nowym rodzajem broni wykorzystującym pociski energetyczne. Pilnie strzeżona stacja zarządzana jest przez doktora Michaiła Aleksandrowicza Rozjakowa (ur. 1969) z Wydziału Fizyki Uniwersytetu Moskiewskiego.
Znajdujący się w południowo-zachodniej części miasta Chengdu, w prowncji Syczuan kompleks Uniwersytetu Syczuańskiego Jiang'an położony jest nad utworzonym sztucznie zbiornikiem wodnym Mingyuan, zaraz obok rzeki Jiang'an.
W powieści KONTROLER to właśnie z tego ośrodka wyrusza ekspedycja chińskich naukowców mających wykorzystać dylatację czasową pomiędzy poszczególnymi światami w celu szybszego (relatywnie) zbudowania klatek, w których można byłoby uwięzić Istoty Świata Centralnego. Wątek ten w BANICIE powraca, gdzie w Rozdziale 1 przedstawiony jest powrót statku do umieszczonego pod jeziorem laboratorium.
Znajdujący się w południowo-zachodniej części miasta Chengdu, w prowncji Syczuan kompleks Uniwersytetu Syczuańskiego Jiang'an położony jest nad utworzonym sztucznie zbiornikiem wodnym Mingyuan, zaraz obok rzeki Jiang'an.
W powieści KONTROLER to właśnie z tego ośrodka wyrusza ekspedycja chińskich naukowców mających wykorzystać dylatację czasową pomiędzy poszczególnymi światami w celu szybszego (relatywnie) zbudowania klatek, w których można byłoby uwięzić Istoty Świata Centralnego. Wątek ten w BANICIE powraca, gdzie w Rozdziale 1 przedstawiony jest powrót statku do umieszczonego pod jeziorem laboratorium.
Chiński ośrodek rakietowy połozony około 64 km na północny zachód od miasta Xichang, w prowincji Syczuan, noszący oznaczenie wojsko Base 27. Oddany do użytku w 1984 roku posiada dwa oddzielne stanowiska startowe dla rakiet rodziny Chang Zheng oraz jedno, nowe stanowisko startowe zbudowane w latach 2006/2007 przeznaczone do chińskiego programu księżycowego.
Obecnie Chińska Republika Ludowa prowadzi prace nad nowym kosmodromem Wenchang, którego przeznaczeniem mają być starty rakiet wynoszących satelity na orbitę okołoziemską. W dziejącej się w 2027 roku akcji powieści KONTROLER centrum kosmiczne Xichang jest głównym ośrodkiem lotów księżycowych.
Chiński ośrodek rakietowy połozony około 64 km na północny zachód od miasta Xichang, w prowincji Syczuan, noszący oznaczenie wojsko Base 27. Oddany do użytku w 1984 roku posiada dwa oddzielne stanowiska startowe dla rakiet rodziny Chang Zheng oraz jedno, nowe stanowisko startowe zbudowane w latach 2006/2007 przeznaczone do chińskiego programu księżycowego.
Obecnie Chińska Republika Ludowa prowadzi prace nad nowym kosmodromem Wenchang, którego przeznaczeniem mają być starty rakiet wynoszących satelity na orbitę okołoziemską. W dziejącej się w 2027 roku akcji powieści KONTROLER centrum kosmiczne Xichang jest głównym ośrodkiem lotów księżycowych.
Największa, pod względem mocy, hydroelektrownia na świecie. Zbiornik utworzony wskutek jej budowy ma powierzchnię ponad 1000 km kwadratowych, wypełniony jest wodą o łącznej kubaturze niemal 40 kilometrów sześciennych. Uruchomienie zapory spowodowało przesunięcie się bieguna geograficznego planety o dwa centymetry, tym samym wydłużając dobę o sześć setnych mikrosekundy.
W BANICIE wydarzenia, jakie maja miejsce w elektrowni stanowią zarzewie konfliktu pomiędzy największymi mocarstwami na Ziemi i prowadzą do konfrontacji, jakiej ludzie nigdy wcześniej nie oglądali.
Największa, pod względem mocy, hydroelektrownia na świecie. Zbiornik utworzony wskutek jej budowy ma powierzchnię ponad 1000 km kwadratowych, wypełniony jest wodą o łącznej kubaturze niemal 40 kilometrów sześciennych. Uruchomienie zapory spowodowało przesunięcie się bieguna geograficznego planety o dwa centymetry, tym samym wydłużając dobę o sześć setnych mikrosekundy.
W BANICIE wydarzenia, jakie maja miejsce w elektrowni stanowią zarzewie konfliktu pomiędzy największymi mocarstwami na Ziemi i prowadzą do konfrontacji, jakiej ludzie nigdy wcześniej nie oglądali.
Trzecie, co do wielkości, miasto Iranu, położone ok. 340 km na południe od obecnej stolicy, Teheranu. W XVI wieku jedno z największych miast świata zamieszkiwane przez ponad milion osób.
W powieści BANITA w tym mieście pułkownik Asani, jeden z dowódców brygady Al-Kuds, więzi angielskiego naukowca i skłania go do współpracy z Iranem. Efekty tej kooperacji będą miały gigantyczne konsekwencje nie tylko dla samego regionu, ale całego świata.
Trzecie, co do wielkości, miasto Iranu, położone ok. 340 km na południe od obecnej stolicy, Teheranu. W XVI wieku jedno z największych miast świata zamieszkiwane przez ponad milion osób.
W powieści BANITA w tym mieście pułkownik Asani, jeden z dowódców brygady Al-Kuds, więzi angielskiego naukowca i skłania go do współpracy z Iranem. Efekty tej kooperacji będą miały gigantyczne konsekwencje nie tylko dla samego regionu, ale całego świata.
Zbudowany w latach 2003-2005 na terenie bazy wojskowej Ha-Kirja biurowiec mieszczący dowództwo Sił Obronnych Izraela.
W BANICIE to stąd koordynowany jest atak lotnictwa izraelskiego na konwój, przemieszczający się w stronę granicy Iranu z Pakistanem. Atak ten nie jest jednak tym, czym początkowo się wydaje, a wojskowy wywiad Aman, pomimo protestów Mosadu, zostaje zręcznie wyprowadzony w pole. Konsekwencje tej manipulacji mogą być bardzo poważne.
Zbudowany w latach 2003-2005 na terenie bazy wojskowej Ha-Kirja biurowiec mieszczący dowództwo Sił Obronnych Izraela.
W BANICIE to stąd koordynowany jest atak lotnictwa izraelskiego na konwój, przemieszczający się w stronę granicy Iranu z Pakistanem. Atak ten nie jest jednak tym, czym początkowo się wydaje, a wojskowy wywiad Aman, pomimo protestów Mosadu, zostaje zręcznie wyprowadzony w pole. Konsekwencje tej manipulacji mogą być bardzo poważne.
W powieści KONTROLER w Warszawie żyje i pracuje profesor zwyczajny Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego Adam Korsewicz. Jego teoria zagięcia czasoprzestrzeni w celu skrócenia czasu podróży na bardzo duże odległości przyniosła mu Nagrodę Nobla w 2025 roku.
W tym mieście również, w parku Świętokrzyskim, nieopodal Pałacu Kultury i Nauki, Korsewicz po raz pierwszy spotyka tajemniczą postać o dość ekscentrycznym sposobie bycia, która przedstawia mu się jako Kontroler.
W powieści KONTROLER w Warszawie żyje i pracuje profesor zwyczajny Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego Adam Korsewicz. Jego teoria zagięcia czasoprzestrzeni w celu skrócenia czasu podróży na bardzo duże odległości przyniosła mu Nagrodę Nobla w 2025 roku.
W tym mieście również, w parku Świętokrzyskim, nieopodal Pałacu Kultury i Nauki, Korsewicz po raz pierwszy spotyka tajemniczą postać o dość ekscentrycznym sposobie bycia, która przedstawia mu się jako Kontroler.
Cykl konferencji organizowanych w Brukseli przez Ernesta Solveya, a później Instytut Fizyki i Chemii jego imienia ma swoje początki w 1911 roku. W roku 1927 miał tam miejsce legendarny, piąty kongres, w którym z niecałej trzydziestki uczestników ponad połowa sięgnęła lub miała sięgnąć w niedalekiej przyszłości po nagrodę Nobla. Uwiecznieni oni zostali na słynnej fotografii zrobionej w brukselskim Parku Leopolda.
Prawdopodobnie to własnie tam po raz pierwszy padły słowa zniechęconego do losowej natury mechaniki kwantowej Einsteina: Bóg nie gra w kości. Niels Bohr zripostował do stwierdzeniem: Niech Einstein lepiej nie mówi Bogu, co ma robić!
Prolog powieści KONTROLER ma miejsce właśnie chwilę po wykonaniu owego słynnego, pamiatkowego zdjęcia.
Cykl konferencji organizowanych w Brukseli przez Ernesta Solveya, a później Instytut Fizyki i Chemii jego imienia ma swoje początki w 1911 roku. W roku 1927 miał tam miejsce legendarny, piąty kongres, w którym z niecałej trzydziestki uczestników ponad połowa sięgnęła lub miała sięgnąć w niedalekiej przyszłości po nagrodę Nobla. Uwiecznieni oni zostali na słynnej fotografii zrobionej w brukselskim Parku Leopolda.
Prawdopodobnie to własnie tam po raz pierwszy padły słowa zniechęconego do losowej natury mechaniki kwantowej Einsteina: Bóg nie gra w kości. Niels Bohr zripostował do stwierdzeniem: Niech Einstein lepiej nie mówi Bogu, co ma robić!
Prolog powieści KONTROLER ma miejsce właśnie chwilę po wykonaniu owego słynnego, pamiatkowego zdjęcia.
Siedziba służby angielskiego wywiadu zagranicznego, szerzej znanej pod nazwą MI6, mieści się w SIS Building przy ulicy Albert Embankment na brzegu Tamizy w Londynie od 1994 roku.
W powieści KONTROLER w podziemiach tego budynku lareat Nagrody Turinga z 2024 roku, doktor habilitowany Imperial College London, Paul Hemsby prowadzi badania nad rozszyfrowaniem wiadomości nadawanej przez artefakt odnaleziony na miejscu Katastrofy Tunguskiej z 1908 roku.
Siedziba służby angielskiego wywiadu zagranicznego, szerzej znanej pod nazwą MI6, mieści się w SIS Building przy ulicy Albert Embankment na brzegu Tamizy w Londynie od 1994 roku.
W powieści KONTROLER w podziemiach tego budynku lareat Nagrody Turinga z 2024 roku, doktor habilitowany Imperial College London, Paul Hemsby prowadzi badania nad rozszyfrowaniem wiadomości nadawanej przez artefakt odnaleziony na miejscu Katastrofy Tunguskiej z 1908 roku.
Położona na wschodnim wyrzeżu wyspy Scalpay latarnia morska Eilean Glas powstała w 1789 roku i była jednym z pierwszych czterech tego rodzaju obiektów zbudowanych w Szkocji. Pomimo statusu zabytku, latarnia do tej pory działa po jej gruntownej modernizacji, jaka miała miejsce w grudniu 2019 roku.
W powieści BANITA teren latarni został wykupiony w 2020 roku przez tajemniczego inwestora, a następnie pod ziemią zbudowano potężne laboratorium, którego sercem jest komputer kwantowy nowej generacji. Laboratorium, finansowane przez nigdy nie widzianego właściela terenu, prowadzone jest przez ekscentrycznego profesora Iaina MacGregora, który w 2028 roku zostaje przekonany do współpracy z kontrwywiadem angielskim.
Położona na wschodnim wyrzeżu wyspy Scalpay latarnia morska Eilean Glas powstała w 1789 roku i była jednym z pierwszych czterech tego rodzaju obiektów zbudowanych w Szkocji. Pomimo statusu zabytku, latarnia do tej pory działa po jej gruntownej modernizacji, jaka miała miejsce w grudniu 2019 roku.
W powieści BANITA teren latarni został wykupiony w 2020 roku przez tajemniczego inwestora, a następnie pod ziemią zbudowano potężne laboratorium, którego sercem jest komputer kwantowy nowej generacji. Laboratorium, finansowane przez nigdy nie widzianego właściela terenu, prowadzone jest przez ekscentrycznego profesora Iaina MacGregora, który w 2028 roku zostaje przekonany do współpracy z kontrwywiadem angielskim.
Oficjalna rezydencja i miejsce pracy prezydentów Stanów Zjednoczonych, zwana od 1901 roku Białym Domem, położona jest w Waszyngtonie przy 1600 Pennsylvania Avenue. Składa sie z trzech głównych części: Rezydencji Wykonawczej, Zachodniego Skrzydła oraz Wschodniego Skrzydła. Pod tym ostatnim, wzniesionym w 1942 roku, znajduje się bunkier i centrum dowodzenia mogące przetrwać nawet atak nuklearny.
To właśnie w tym bunkrze w powieści KONTROLER urzędujący w 2027 roku prezydent USA William Bennet prowadzi rozmowy z Przewodniczącym Chińskiej Republiki Ludowej Li Xiangru i Prezydentem Federacji Rosyjskiej Aleksandrem Mikołajewiczem Garłowem, mające na celu zaniechanie konfrontacji zbrojnej pomiędzy tymi państwami.
Oficjalna rezydencja i miejsce pracy prezydentów Stanów Zjednoczonych, zwana od 1901 roku Białym Domem, położona jest w Waszyngtonie przy 1600 Pennsylvania Avenue. Składa sie z trzech głównych części: Rezydencji Wykonawczej, Zachodniego Skrzydła oraz Wschodniego Skrzydła. Pod tym ostatnim, wzniesionym w 1942 roku, znajduje się bunkier i centrum dowodzenia mogące przetrwać nawet atak nuklearny.
To właśnie w tym bunkrze w powieści KONTROLER urzędujący w 2027 roku prezydent USA William Bennet prowadzi rozmowy z Przewodniczącym Chińskiej Republiki Ludowej Li Xiangru i Prezydentem Federacji Rosyjskiej Aleksandrem Mikołajewiczem Garłowem, mające na celu zaniechanie konfrontacji zbrojnej pomiędzy tymi państwami.